İnsanlık tarihi neredeyse bu kelime özdeş... Zira insanın varlığı, bizatihi attığı her adımın bir olguya, bir olaya dönüşmesi neticesinde bir birikim meydana gelmektedir. Bu birikimin içinde güzel hatıralar olduğu gibi pek tabii ki dramatik durumlarda vardır. TECRÜBE bu manada dikkatli takip edildiğinde her yönüyle kıymetli olmaktadır. Hallerin sözlere dönüşen düşündüren kısmı Tecrübeyi ifade ediyorken, aynı zamanda eylemsel durumları da yaşarken düşünüyoruz. Hazreti Adem.... İlk İnsan. Türlü hikmetleri üzerinde barındıran Atamız. Rabbi Teala'nın Kudretinin muhteşem bir Simgesi. خالق=HALIK olmasının özelliğinin, كن ف يكون=KÜN FE YEKÜN ile Vücud bulması... Aramız... Hatalarıyla, sevablarıyla... Ama asla ebedi bir suçlama olmadan. Ne Hazreti Ademi ne de Hazreti Havvayı. Bozulmuş Hıristiyanlıktaki gibi bir suçlu arayıpta günahkar avına çıkmak yok islamda. Dolayısıyla Hıristiyanlıktaki gibi Vaftiz(bebeğin doğunca kutsanması) gibi bişey de yok. İnsanlıkta Hazreti Ademin "Ağac'a Yaklaşmadan ki hali ne ise Dünyaya gelen herbir çocuk Masumdur, temizdir, Günahsız dır. Bu mühim bir durum. İslamda Herşey Ederi Kadar. Yani hata etmeden etti potansiyel suçlaması yoktur. TECRÜBE.... Hazreti Adem babamızdan alacağımız derstir. Hazreti Ademi şeytan ısrarlı yanıltma dürtüsü ile hataya sürüklediği de Bi anda herşey bitti gibi gözüktü ama
Allah hemen bi kapı daha açtı. TÖVBE. Bu mübarek kapı Hazreti Adem le beraber bizi de Kıyamete kadar hep onarıcı, tamir edici olacaktır. Bu Mühim. Ruhumuzun yıpranmaması için, hemen tamiri için Tövbe Bir Nimettir. Hazreti Adem ile Hazreti Havva'nın ARAFAT'da buluşması, Tövbenin neticesidir. Hülasa bizler Tecrübemiz İyi yapmalıyız. Mevla Ebedi olduğuna göre, bizler de yanılan birer faniler olduğumuza göre gösterilen yoldan, edinilen tecrübelerden faydalanmak durumundayız. Derdimiz Ebediyeti kazanmak olduğuna göre...