Susuz Karaman'a strateji yağıyor

Karaman’da kuraklık artık sadece doğa olayı değil, tarımsal ve yönetsel bir krize dönüşmüş durumda. 2015’te “Asırlık rüya gerçek oldu” manşetleriyle duyurulan Göksu Sulama Projesi, 10 yıl sonra Karadağ ve Hotamış ayaklarıyla hâlâ bitirilemedi.  Karaman Ziraat Odası Başkanı Mehmet Bayram, o dönem paylaşılan fotoğrafları hatırlatıp bugün hâlâ aynı soruyu soruyor:  “Peki ovada su nerede?”  Cevap: Masa başında.  Çünkü 23 Mayıs 2025’te düzenlenen Tarımsal Kuraklıkla Mücadele Strateji Eylem Planı Toplantısı, yine kuraklık riski karşısında alınacak tedbirlerin sunulduğu bir zirve olarak kayıtlara geçti. Karaman Tarım ve Orman İl Müdürlüğü’nün planı anlatıldı, kurumlar doluluk oranlarını, sıcaklık verilerini, yıllık yağış durumunu aktardı.  Sunumlar yapıldı. Ama toprak hâlâ susuz.  KARAMAN'DA TOPLANTIYLA YEŞEREN TARLA GÖRDÜNÜZ MÜ?  Bayram, bu krizin 6 yıldır yaklaştığını söylediklerini, defalarca uyardıklarını ama seslerini kimsenin duymadığını dile getiriyor.  “Toprak kuruyor, baraj kuruyor, umut kuruyor” diyerek çok paydaşlı, somut çözüm üretecek “Su Temin Konseyi” çağrısında bulunuyor.  Ancak sahada başka bir sorun daha var:  Su yokken, suya bağımlı üretim ısrarla sürüyor.  Karaman’da hâlâ binlerce dekar alanda mısır ve şeker pancarı ekiliyor. Bu iki ürün, kuraklık riski en yüksek bölgede, yeraltı suyunu en fazla tüketen ürünler arasında.  Ne kadar plan yapılırsa yapılsın; ürün tercihi değişmedikçe, alınan önlemler toprağa yansımıyor.  KARAMAN'DA PLAN VAR SU YOK  10 yılda tamamlanamayan projeler, suyu göremeyen çiftçiler, her yıl biraz daha çekilen kuyular ve hâlâ “hazırlık yapıyoruz” diyen yetkililer...  Sormak gerek:  Toplantılar sulama yapar mı?  Belgeler tarlayı yeşertir mi?  Kâğıt üstündeki verilerle mahsül büyür mü?  Bu ovada artık kuru sunum değil, yaş toprak görmek istiyoruz. O da kâğıda değil, toprağa akan suyla mümkün.    KARAMAN'DA NİYETLER GÜZELSE NETİCEYİ GÖRELİM  Kimse kuraklık istiyor değil. Hazırlık yapanlar, plan sunanlar niyetlerini doğru koymuş olabilir.  Ama bu topraklar artık niyeti değil, neticeyi görmek istiyor.  İyi niyet varsa, şeffaflıkla, halkla birlikte, sahaya yansıyan adımlarla bu mücadele yürütülmeli.  Çiftçiye güven vermek yetmez; toprağa su vermek gerekir.  Gerisi sadece rüya…  Bir 10 yıl daha bekleyecek gücümüz kalmadı.