İmkansızdı yoktu zordu

Türk futbol kamuoyu Karaman FK mucizesini konuşuyor. Yoktan var edilen ve 5 günde kurulan bir takımın inanarak neler başardığına şahitlik ediyor. Kendisinden 15-20 daha fazla maliyetli kurulan Vanspor’u puan olarak geçerek, 8. haftada 8. sıraya oturduğu gerçeğini takdirle karşılıyorlar. İkisi dış sahada olmak üzere kazanılan son 3 maçtaki performansının altındaki başarının anahtarı çözülemiyor. Tüm bu şartlara kafa tutarak, Karaman’ın ismini ülkeye ezberletmeye kararlı, inanç ordusunu tüm övgüleri fazlası ile hak ediyor. İMKANSIZIN ADI OLDULAR Varlığını yitirmek üzere olan, kaos ve paniğin zirve yaptığı ve şehrin söz birliği etmişçesine duyarsızlık içerisinde olarak, sırt çevirdiği Karaman FK’nın koca yürekleri mimarları çıktı ortaya. Karaman’ı ölüm uykusundan uyandıranlar kolları sıvadılar ve işin ilginç yanı kendilerinden başka kimse inanmıyordu, bu yolculuğa… Çarkları ileriye doğru çevirmeye kararlı inanmışlar, Onursal Başkan Süleyman Han, bir avuç sevdalı Suat Akbay başkanlığındaki yönetim, cesaret abidesi olan Teknik Direktör Mehmet Yıldırım, Sportif Direktör Kazım Nas ve Aytunç Bozkurt’a takımı teslim etti. Para yoktu, kasa boştu. kadrodan kimse kalmamıştı. Her şeyden önemlisi zaman bitmek üzere idi. Zaten para olsa, belki de bu koca yürekli, başarı mimarları bu takımın başında olmaz ve ayak oyunları ile çantacı hocalar bu şehre çökerdi. Üç kişiydi onlar…Yıldırım, Nas ve Bozkurt. Onlara güvenen Onursal Başkan Süleyman Han. Ne acıdır ki; yiğit insanların, cesaret abidesi kişilerin sayısı hep azdır. Ne acıdır ki; imkansızlıkları gerçekleştiren. adeta yoktan var edenlerin, zoru başaranların  geldikleri noktada, sorunlarla mücadelesinde yalnız bırakılmaları. Bu takımın hala bir forma, göğüs reklamı bile yok. Acaba ligde kaç takım bu kadar sahipsiz. Biz değil miydik, sezon başında takımımız lige katılsın, düşerse düşsün diye fikir birliğine vardığımız. Yeri geldiği anda, bir anda hortlayarak ortaya çıkan o koca koca iş insanlarının atıp tutanların, Karaman sevdalısıyız, elimizden geleni yapmaya hazırız diyenlerin nasıl tozu-dumana katarak kaçtıklarına şahit oluyor bu şehir. Dev firmalarımız var, o devlerden birisi çıkıp ta göğüs reklamı 1 yıllığına benim diyecek bir babayiğit yok mu bu şehirde. Bu şehir Babayiğitleri gördü. Mehmet Ali Han’ı gördü, Süleyman Han’ı gördü. O tozu dumana katıp kaçanlar, kaçarken bu babayiğitlere iftira atmayı da ihmal etmediler. Bir gerçek ortaya çıktı ki; tüm Karaman bir M. Ali Han, bir Süleyman Han etmedi. Vakit geçmedi. Şimdi çıkın biz de varız deyin, Babayiğitler arasına isminizi yazdırın. O stadı dolduran, ölümüne takımını destekleyen belki de asgari ücretle geçinen belki de sizin işyerinizde çalışan insanların yüreği çoğunluğunuzda yok, bunu da iyi bilin. Bu şehir; Babayiğitleri de, zafer anında fotoğraf karesine girmeyi başaran o kaçakları da unutmaz, unutmayacak. Bu şehirden kazandıklarınızın küçük bir parçasını bu kulübe verin de, sizin sevdanızı bilelim. Bu kente düşmanlıklarını, bu takımın kapanması, başarısızlığı için pusuya yatanlar, bu paraları mezara mı götüreceksiniz, soruyorum. “Ya olduğunuz gibi Olun, Ya Göründüğünüz gibi”… Siz olmasanız da bu kervan yürüyecek.